sobota, 10 maja 2008

Opis chmielu - sciaga.pl

CHMIEL - roślina konopiowata, jest roślina wieloletnią, dwupienną, pnącą, rosnącą w strefie umiarkowanej Europy, Azji i Ameryki Północnej miedzy 46-60˚ szerokości geograficznej północnej.

Chmiel jest pnączem o łodygach sześciograniastych, które pną się i wiją po drzewach, tyczkach czy drutach, kręcąc się zawsze w lewo i czepiając się haczykowatymi drobnymi włoskami. Chmiel wyrasta na długość kilkunastu metrów, rośnie w korzystnych warunkach bardzo szybko, do 2,2mm w ciągu 5min. Zazwyczaj po wyrośnięciu do szczytu podpory szybkość wzrostu ulega poważnemu zahamowaniu. Chmiel ma liście skrętoległe. Sercowate liście szerokości około 20 cm, o grubo piłkowanych brzegach, mają często 3-5 głębokich wcięć Na jednych roślinach występują tylko kwiatostany żeńskie a na innych męskie. Kwiatostany żeńskie podobne są do szyszki, męskie do wiechy z drobnymi kwiatkami. Po przekwitnięciu liście okrywowe w pachwinach których siedzą kwiaty żeńskie rozrastają się. Owocem jest orzeszek. Długość szyszki wynosi od 2 do 6 cm, a szerokość od 1,5 do 3,5 cm., złożona jest z 40-90 płatków kwiatowych. Pod każdym płatkiem kwiatowym znajduje się decydujący o wartości chmielu gruczołek z lupiliną. W jej skład wchodzi m. in. olejek eteryczny, żywice, flawonoidy, garbniki i puryny. Lupulinie chmiel zawdzięcza swoje znaczenie jako roślina użytkowa. Owocami chmielu są czarne orzeszki.
Ze względu na bujne ciemno-zielone liście i piękne szyszki chmiel zwyczajny wykorzystuje się jako roślinę ozdobną do osłaniania ścian, słupów i altan. Szczególnie dekoracyjna jest odmiana Aureus o liściach złotawej barwy, potocznie nazywana złocistym chmielem.

UPRAWA
Chmiel lubi gleby żyzne i w miarę wilgotne. Najlepiej go sadzić tak, by "głowę miał w słońcu, a nogi w cieniu", choć może rosnąć także w miejscach silnie zacienionych (wtedy jednak liście odmiany Aureus stają się bardziej zielone). Aby roślina miała piękne duże liście, należy ją dokarmiać co 2 tygodnie nawozami wieloskładnikowymi. Podczas letnich upałów chmiel trzeba często podlewać. Jesienią jego pędy przycinamy 10 cm nad ziemią

ROZMNAŻANIE
Chmiel zwyczajny w stanie naturalnym łatwo się rozsiewa. W praktyce ogrodniczej rozmnaża się go wczesną wiosną przez podział kłączy. Można też wiosną lub jesienią z lekko zdrewniałych młodych pędów robić sadzonki, które ukorzenia się w wilgotnym piasku.

CHMIELNIKI
Chmielniki zakłada się jako plantację wieloletnią, która na tym samym miejscu pozostaje przez 20 lat a często dłużej. Plantację utrzymuje się tak długo, jak długo daje zadowalające plony. (Są na świecie plantacje nawet 100 letnie!!!)Pierwszą czynnością na wybranym pod chmielnik miejscu jest zrobienie na jesień regulówki, polegającej na przepalaniu lub przeoraniu ziemi na głębokość 60 cm. Następnie daje się silną dawkę oborniku płytko ją przyorując.

CHOROBY CHMIELU
· Mączniak - liście i pędy pokrywają się białym nalotem. rośliny opryskujemy np. preparatem Afugan lub Nimrod
· Rzekomy mączniak chmieli - najgroźniejszy szkodnik, zwalcza się go poprzez opryskiwanie 1% cieczą Aliette albo Bravo i usuwanie z plantacji zarażonych części roślin.
· Rdza - występuje na liściach chmielu w czerwcu i powoduje że liście pokrywają się ciemna, prawie czarną powłoką.
· Choroby wirusowe -zniekształcają liście i młode pędy. Przenoszona jest poprzez mszyce. Zwalcza się je przez usuwanie chorych roślin i tępienie mszyc.
Wśród szkodników zwierzęcych niebezpieczne dla chmielu są:
· Drutowce – zwalczanie przez chwytanie
· Mszyce – zwalczanie przez spryskiwanie
· Pchła ziemna – zwalczanie przez spryskiwanie
· Pajączek - zwalczanie przez spryskiwanie

ZBIÓR CHMIELU
Decydujący wpływ na gatunek chmielu ma jego zbiór. Początek zbioru następuje wtedy, gdy szyszka jest dobrze rozwinięta, sztywna, a pod palcem wydaje charakterystyczny szelest i posiada specyficzny miły aromat. Przy zrywaniu od razu szeregowane są szyszki na 3 gatunki wkładając je do 3 różnych koszyczków.
· Gatunek pierwszy – najlepsze, średniej wielkości szyszki dobrze rozwinięte
· Gatunek drugi – mniejsze, niedomknięte, zbyt duże, trochę przerośnięte
· Gatunek trzeci – blady kolor, źle zamknięte lub zaczynające rdzewieć

GATUNKI CHMIELU
· Chmiel wczesny 105 – 115 dni
· Chmiel średni 115 – 125 dni
· Chmiel późny 125 – 140 dni

Źródło:
http://www.sciaga.pl/tekst/10577-11-chmiel

Brak komentarzy: