INNE CHMIELOWE POŻYTKI

INNE CHMIELOWE POŻYTKI

Chmiel to nie tylko roślina "dla piwoszy". Rzymianie, a także Słowianie w czasach wczesnopiastowskich jadali go jako warzywo. Wiosną młode pędy spożywano na surowo lub gotowano jak szparagi. Ponadto z włókien chmielu wyrabiano sznury, liny i grube płótno żaglowe, a liści używano do farbo- wania wełen i jedwabiów.

Substancje znajdujące się w szyszkach chmielowych mają właściwości lecznicze. Otrzymuje się z nich wyciąg, który działa uspokajająco i rozkurczowo. Stosuje się go w nadmiernej pobudliwości nerwowej, seksualnej i bezsenności oraz wyczerpaniu nerwowym. Wzmaga także wydzielanie soków trawiennych i reguluje czynności układu pokarmowego, działa silnie moczopędnie i dezynfekująco.

Zewnętrznie stosuje się go w bólach reumatycznych, zapaleniu skóry i czyrakach. Jest składnikiem wielu preparatów ziołowych, m.in. Nervosolu i Passispasminy. Ze świeżych lub suszonych szyszek można sporządzać kąpiele uspokajające. Wyciągi z szyszek chmielu opóźniają procesy starzenia się skóry. Wykorzystuje się je przy produkcji kremów i maseczek do cery wrażliwej.

Chmiel jest także stosowany do wyrobu szamponów tatarowo-chmielowego i piwnego. Jako roślina ozdobna używany jest chmiel japoński (Humulus japonicus), jednoroczne pnącze pochodzące z Japonii i Chin.

Źródło:
http://www.sciaga.pl/tekst/10577-11-chmiel