Chmiel zwyczajny - (Humulus lupulus)

Chmiel zwyczajny - (Humulus lupulus)
rodzina : Konopiowate (Cannabaceae)

Pnącze wieloletnie. Łodyga: twarda, kolczasta, czterokanciasta. Kwitnienie : czerwiec-sierpień, kwiaty zgrupowane w jajowate kwiatostany tzw. ”szyszki” . Ponieważ roślina jest dwupienna, a więc osobno występują osobniki męskie i żeńskie, kwiatostany różnią się wielkością (męskie są mniejsze - to niesprawiedliwe !!). Liście dłoniaste, 3-5 klapowane, ząbkowane. Znaczenie lecznicze mają ”szyszki”.

Chmiel rozmnaża się przez dzielenie korzeni i odrostów korzeniowych. Ponieważ znaczenie mają tylko okazy żeńskie (znowu ból !!), nie polecam wysiewania, gdyż przez pierwsze lata nie można określić płci. Uprawa jest możliwa w warunkach domowych, ale wówczas nie kwitnie lub kwitnie z oporami. Najlepiej jednak uprawiać w ogródku w miejscu silnie nasłonecznionym. Gleba powinna być bardzo żyzna i spulchniona. Nawożenie powinno być obfite. Nie wolno też zapominać o podpórkach lub kratkach dla pnączy.

”Szyszki” zbieramy we wrześniu. Głównymi składnikami chemicznymi chmielu są kwasy goryczowe (tak cenione w piwowarstwie) i olejek eteryczny zawierający mircen i humulen. Składniki te powodują obniżenie ciśnienia (nieraz dość znaczne), działają uspokajająco (także przy pobudliwości płciowej, stąd też niegdyś stosowany w armii). Chmiel wykazuje też słabe działanie narkotyczne (zresztą jak większość przedstawicieli rodziny konopiowatych).

Źródło:
http://palmiarnia.republika.pl/chmiel.htm